Valeria Nicoletta

"A ‘ra funtana"

Vincitrice

Premio Città di Recanati

III Ed. - 1992

Il testo

Suttuvùcia, oi giuvaneddra,
tuni canti e, subbb’u spuntu
d’a canzuna, ‘n cuntrappunto
l’acqua scinna nt’a linceddra.
N’ta l’argagnu nu fermentu
cc’è de brividi e n’affannu…
Cerna l’acqua ‘u pannu pannu
nu ncantesimu d’argentu
e, nchjanannu chjara e frisca,
varia tempi… cància toni…
è nu jocu ‘e accordi, moni,
d’a canzuna, ‘n contrappuntu
‘e na trumma zzingaresca…
Gargaria nt’u caddru… cunta
chi sa chiddi ‘n cumpidenza…
Moni, tutta cumpiacenza,
china mpusa, oi giuvineddra
fora ‘e l’ùrulu si junta
ccu nu fruttu a ‘ru mpruvisu…
e a ‘ru bordu quacquaria…
e nt’a scuma chjacchjeria
ccu n’allegro scossu ‘e risu…
Moni, d’a funtana chjusa,
si precipita, si jetta
e si scila nt’a conchetta
na coddrana armoniusa
cocci cocci d’acqua pura.
E tu accosti a ‘ra linceddra
chjna, mpusa, oi giuveneddra,
d’a canzuna, ‘n cuntrappuntu
‘e na trumma zzingarisca…
E ‘ra vucca beddra tena
nu meràculu ‘e guggiddri,
comu scagghj vivi ‘e stiddri
subb’u juru ‘e na verbena
varia temi e cància toni.

[Sottovoce, oh giovinetta,
tu ora canti e, sullo spunto
del tuo canto, in contrappunto
l’acqua scende nella brocchetta.
E nel vaso un fermento
c’è di brividi e un affanno,
forma l’acqua a gocce un panno,
un incantesimo d’argento.
E, salendo chiara e fresca,
varia i tempi, cambia i toni,
ora un giuoco di accordi e suoni,
è una tromba zingaresca…
Gorgoglia nel collo; racconta
chi sa cosa in confidenza…
Ora tutta compiacenza
fuori l’orlo balza pronta,
con uno spruzzo all’improvviso,
ed al bordo gorgoglia
nella schiuma cianciaria
con allegro rosso… riso.
Ora, dalla fontana chiusa
precipita, si butta
e si sfila nella conca tutta
una collana armoniosa.
Gocce, gocce d’acqua pura
e tu accosti alla brocchetta
piena, umida oh giovinetta
intatta, calda, la tua arsura!
E la bocca bella tiene
un miracolo di goccioline
come scaglie vive di stelle
su un bel fiore di verbena
varia i tempi, cambia i toni]