Ignazio Michele Pes

"Bint’annos (Ammentos Ballande)"

Vincitore

Premio Città di Recanati

IV Ed. - 1993

Il testo

S’alenu ‘e sa Sardigna
ti benit dae su chelu,
ses tetteru che linna
ca ses omine anzenu
in terra de traballu, in terra de sudore
che lassas sos’ispantos,
nos’as lassau su coro
chin sos’ammentos de ballos sardos
e de fochiles.
Nos’as lassau su coro,
sa balentia de su cassadore.
Ti l’as postu in mente,
sempre ti lu naras
chi su sero est mannu,
che sa luche est paca
e su mese est longu
pro chi est’istranzu.
Intro a sos bint’annos
torro in terra mea,
sa chintorja istrinta
ma chin meda’ideas.
Arrazza e bellu ballu
su ballu sardu, su ballu sardu,
arrazza e bellu ballu.
Arrazza e bella zente
sos sardos tottus
tottus sos sardos,
arrazza e bella zente.
sos versos de poetas
improvvisaos chin abilidade,
arrazza e bellu muttu,
itte bellu tenore.
Intro’a sos bint’annos
deo cherjo torrare,
mi l’appo postu in mente
intro’a sos bint’annos…
Custu zovanu ista meda bene
tene tottu, ma mancata de su bantu
de s’ispantare.
Zira, zira tottu in tundu,
est zirande in s’ispina ‘e su mundu.
S’icchimperriata in chentu cabaddos
ma noata galu piccau mancu
su poleddu, mancu su poleddu.
Vache, vache tottu in tundu,
est fachende un’ispina a su mundu.
Ohi… ohi… cantu cherjo torrare,
si deusu m’intendete intro’a sos cantos,
cherjo torrare pro mi la cantare,
la cherjo cantare, mi l’appo’a cantare
a Maria… a Maria…
lfferchisi si gana
de omine a trint’nnos
chin issa gai galana, la muttis chin sos cantos,
Maria sos basos tuos, Maria cantu ti cherjo
prus’isto in mesu ‘e zente
e prus’intro ti tenzochin sos ammentos
de su ammorare in sos cubiles.
Boche de tentassione, de maladia chi picat
su coro…
Ti l’as postu in mente, sempre ti lu naras,
intr’a sos bint’anos ti l’as postu in mente
sempre ti lu naras…
chi su sero est mannu,
chi sa luche est paca e su mese est longu
pro chi est’istranzu.
Intro’a sos bint’annos torro a Maria mea,
sa chintorja istrinta ma chin medasa…
chi su sero es mannu, chi sa luche est…ecc.

[Il respiro della Sardegna / ti giunge dal cielo,
sei rigido come legno / perché sei straniero
in una terra di lavoro, in una terra di sudore
e hai lasciato qui il tuo stupore / ci hai lasciato il cuore
con i ricordi dei balli sardi / e dei focolai.
Ci hai lasciato il cuore/ con l’abilità del cacciatore.
Ma tu hai riflettuto e deciso, / te lo ripeti semre
che la sera non trascorre / la luce è poca
e il mese sembra un anno / per chi è straniero
Fra vent’anni ritorno / nella mia terra
con la cintura stretta / ma con molte idee.
Che ballo delizioso / il ballo sardo,
che ballo straordinario.
Che gente generosa / la gente sarda,
la gente sarda, / che gente orgogliosa.
I versi dei poeti / improvvisati con abilità
e gli stupendi muttos / e i canti a tenores
Fra vent’anni voglio ritornare, / l’ho già deciso…
Questo giovane sta molto bene,
ha tutto tranne la facoltà / di meravigliarsi,
gira, gira tutt’intorno, / sta girando sulla spina del mondo.
Vuole cavalcare cento cavalli
ma non ha ancora montato neanche un asino.
Si dà da fare tutt’intorno ma in modo sbagliato,
riaguzzando una spina del mondo.
Ohi… ohi… quanto voglio tornare,
se Dio m’ascoltasse / fra vent’anni voglio ritornare
per poter cantare / la voglio cantare,
la devo cantare a Maria… a Maria…
Uccidi la fame / di uomo di trent’anni
con lei così bella, così sincera / la invochi con i canti:
Maria quei baci tuoi, Maria quanto ti desidero,
e più sto’ qui fra la tanta gente,
e più dentro ti penso con in ricordi
del far l’amore negli ovili,
voce di tentazione di una malattia / che “ruba” il cuore.
Ma tu hai deciso…
Fra vent’anni al massimo, / ritorno da Maria,
la cintura stretta / ma con molte idee…]